درس هیجدهم غزوه فتح بزرگ فتح مکه

درس هفدهم صلح حدیبیه

در سال ششم هجری پیامبر خدا (صلى الله عليه وسلم) یارانش را برای مشارکت در عبادت عمره و زیارت خانه امن و امان الهی دعوت کرد.

فورا هزار و چهار صد نفر برای بجای آوردن این عبادت در رکاب پیامبر خدا (صلى الله عليه وسلم) همراه ایشان عازم سفر شدند، آنها چون برای عبادت میرفتند، و در عرف عربها حتی قبل از اسلام، خانه خدا از احترام ویژهای برخوردار بود، و کسی به زائر خانه حق کوچکترین آزاری نمیرسانید، هیچ سلاحی ـ جز آنچه مسافر در سفر همراه خود میگیرد ـ با خود برنداشتند. مسلمانان با خود حیواناتی را نیز برای قربانی کردن و تقسیم گوشت آن در بین فقیران و مستمندان همراه داشتند.

درس شانزدهم غزوه احزاب

در ماه شوال سال پنجم هجری غزوه احزاب که به غزوه خندق مشهور است، روی داد.

مسلمانان با تشکیل حکومت نوپای خود در مدینه میثاقی را با یهودیان امضاء کرده بودند، در سال چهارم هجری یهود بنی نضیر به مسلمانان خیانت کرده، با یک توطئه و نیرنگ پلیدی خواستند پیامبر خدا r را ترور کنند.

این خیانت در حق رسول الله r مستوجب قتل عام تمام آن طائفه مکار و خیانت پیشه بود، ولی رسول خدا r که دریای شفقت و مهربانی است، از آنها درگذشت و تنها همسایگی ملتی خیانتکار و پست را غیر قابل تحمل دانسته، آنها را از مدینه خارج کرد.

درس پانزدهم اندرزهایی از معرکه احد

جولانگاه احد، و آنچه در آن گذشت همواره برای مسلمانان چون مدرسهای پربار از درس و حکمت بوده است.

همیشهی تاریخ چشمان مسلمانان به احد دوخته شده، تا اشتباهاتی که در آنجا رخ داد بار دگر تکرار نشود. تاریخ اسلام در حقیقت یک کالبد بهم دوخته شده، و یک زندگی یگانهای است که تار و پودش بهم گره خورده است. و اشتباه هر مرحله درس عبرتی است برای آیندگان. از اینروست که در قاموس مسلمانان چیزی بنام شکست وجود ندارد. آنچه هست "تجربه" است..

درس چهاردهم غزوه احد

جنگ بدر و پیروزی مسلمانان در معرکه حق علیه باطل و بدرک واصل شدن رهبران و اشراف قریش چون توپ در شبه جزیره عرب به صدا درآمد. و ضربهای بسیار شدید بود برهیبت و کرامت قریشیان. هرگز قریش در تاریخ خود چنین ضربه هولناکی نخورده بود.

درس سیزدهم غزوه بدر بزرگ

قریشیان برای به کرسی نشاندن ایدههای پوسیده و باورهای پوچ خود از هیچ حیله و نیرنگی دریغ نکردند، کلیه مفاهیم و معانی انسانیت و همجواری و همزیستی را زیر پا نهاده، چه ظلمها و ستمها و چپاولها و شکنجهها و قتلها که در حق مسلمانان روا نداشتند.

و چون کارد به استخوان رسید، و دایره بر مسلمانان تنگ شد، و مکه دیگر جای ماندن نبود مسلمانان که بشدت در زیر فشار بودند، مجبور شدند زندگی و مال و ثروت و خانه و کاشانه خود را رها کرده، به مدینه منوره هجرت کنند.

درس دوازدهم چرا اجازه جنگ داده شد؟

طلوع آفتاب توحید و یکتاپرستی در شبه جزیره عرب نویدی بود به دینی که آزادی و عدالت دو ستون عمده آن هستند. اسلام به عنوان آخرین حرف آسمان به زمین کرامت انسان را قدر و منزلت نهاده، مهار ایمان فرد را تماما برای عقل و باور و اختیار و اراده شخص رها کرده است.

آخرین پیک آسمان؛ حضرت محمد مصطفی پیامبر دوستی و محبت و سلام و همزیستی و همبستگی است. او اجازه نداشت با زور بازو و با هیبت قدرت کسی را به اسلام آوردن مجبور کند، و اراده و کرامت اختیار که اساسیترین مورد اختلاف بین انسان با مرحله حیوانیت است را زیر پا نهد.

درس یازدهم مکر و حیلههای یهودیان، و برخورد پیامبر اکرم (صلى الله عليه وسلم) با آنها

پیامبر خدا (صلى الله عليه وسلم) پس از رسیدن به مدینه پایههای اساسی و بنیادی دولت نوین اسلامی را مستحکم کردند. و از جمله کارهایی که در این زمینه انجام دادند، امضاء معاهده و میثاق عدم تجاوز و تعدی و مساوات حقوق شهروندی با یهودیان مدینه بود. ولی یهودیان عقرب صفت نتوانستند عادت نیش زدن خویش را ترک کنند، و پس از مدت زمان بسیار کوتاهی شروع کردند به خیانت به آنچه در معاهده بر آن اتفاق صورت گرفته بود. و با مکر و نیرنگ و دو روئی و خیانت خویش ثابت کردند که نمیتوانند همشهریان مناسبی برای مسلمانان مدینه باشند.

درس دهم پایههای اساسی ساختار دولت

پیامبر اکرم (صلى الله عليه وسلم) داخل شهر مدینه منوره شدند. شهروندان مدینه منوره با آغوشی باز در حالیکه از خوشحالی در پوست خود نمیگنجیدند از پیک آسمان؛ رسول هدایت و رستگاری استقبال کردند. هر یک از اهل مدینه آرزو داشت پیامبر مهمان او باشد. شتر پیامبر جلوی هر خانهای میرسید صاحب خانه مهار شتر را میگرفت و با خواهش و تمنا از پیامبر میخواست تا در خانه او فرود آید، پیامبر از او تشکر کرده معذرت میخواست و میفرمود: شترم را رها کنید که از جانب خداوند مأمور است تا در جای معینی بنشیند.

درس نهم هجرت بسوی مدینه

کار و فعالیت دعوت اسلامی در مدینه بصورتی بسیار امیدوار کننده پیشرفت مینمود، و مدینه با جان و دل مشتاق دیدار پیامبر خدا (صلى الله عليه وسلم) و به آغوش کشیدن دعوت او و پناه دادن به برادران مسلمان خود شده بود.

در مقابل؛ مکه به یک زندان و شکنجهگاه برای مؤمنان بدل شده بود، و شدت استبداد و خودخواهی و ظلم و ستم آن بحدی رسیده بود که برداشت و تحمل آن تقریبا بکلی امکان پذیر نبود.

پیامبر خدا (صلى الله عليه وسلم) به پیروان خود دستور داد بصورت مخفی و بدون اینکه مشرکان مکه بو ببرند خود را از زیر شکنجهی مکه بیرون کشیده به مدینه هجرت کنند.